نکاتي در باره محلول پاشي برگي و کود هاي مايع
کود مناسب براي برگ پاشي
هدف اصلي محلول پاشي برگي حداکثر جذب عناصر غذايي توسط بافت گياه مي باشد. فرمولاسيون هاي کودي بايد به گونه اي طراحي شوند تا در عين حال که بيشترين جذب را فراهم مي کنند، کمترين آسيب را به گياه وارد آورند.
تغذیه برگی درختان مرکبات
مشخصات کود مناسب براي برگ پاشي
- شاخص نمک پايين (SI)
تراکم بالاي نمک بويژه نمکهاي نيتراته و کلره (و گاهي سولفاته) در کود ها باعث آسيب ديدگي ياخته گياهي مي شود.
- حلاليت بالا
حلاليت بالا باعث کاهش حجم آب مصرفي براي محلولپاشي شده و در وقت و هزينه صرفه جويي مي کند.
- خلوص بالا
سازگاري با سموم و ديگر کود ها را بالا مي برد و تداخل در کار نازل ها ايجاد نمي شود.
- اسيديته مناسب
مناسب ترين اسيديته براي برگ پاشي برگي 5.5 تا 6.5 مي باشد و در اسيديته هاي بالاي هفت معمولا جذب عناصر از راه برگ کاهش مي يابد.
در مورد ريزمغذي هاي کلاته شده براي برگ پاشي
- وزن مولکولي پايين
- آسان کردن جابجايي عناصر درون گياه
راههاي ورود عناصر غذايي از بافت برگ به درون گياه
دو گذرگاهها عمده براي ورود از راه برگ به درون گياه وجود دارد:
- گذر گاههاي چربي دوست
موادي که الکتروليت نمي شوند شامل مولکول هاي آلي و سموم کشاورزي از اين گذرگاه وارد گياه مي شوند.
- گذر گاههاي آب دوست
بيشتر کودها و ريزمغذي هاي کشاورزي که قابل حل در اب هستند از راه گذر گاه آب دوست وارد گياه مي شوند که راههاي ورود شامل:
الف) روزنه ها
به) سوراخهاي اب دوست
- کوتيکول ( بويژه بخشهاي کامل نشده کوتيکول)
